جانبازی از صحرای کربلا تا قرارگاه کربلا

بسم الله الرحمن الرحیم
از همان زمانی که در اوایل جنگ نخستین قرارگاه جنگی،" کربلا" نام گرفت مشخص شد که این پاسداری بوی  جانبازی می دهد بوی خون و بوی ایثار و از خودگذشتگی آنهم از جنس علمدار مقطوع الیدین می دهد. همان موقع بود که حبیب بن مظاهری پرچم به دست و علم بردوش بر کوس عاشقی دمید و جوانانی علی اکبر مثال ندای هل من ناصر ینصرنی را لبیک گفتند و سردر کف گرفته و عازم دشت جانبازی و شهادت شدند.
 

عده ای مفیوض فیض عظیم گشته و جام شهادت را یکسره سر کشیدند اما تقدیر عده ای بر ماندن ، سوختن و حسرت روزهای از دست رفته و سفره جمع شده شهادت رقم خورد.
 

ای کسانیکه فرات جانتان سقای خیمه های تشنگان وطن شد ، تا امروز در سایه امن ایمان ، عباس (ع) رادر مرات چهره هایتان ببینیم. نه زبان لایق وصفتان نه مدیحه ای قابل مدحتان که حساب اجر شما با رب  بی منتهاست.
 

اما تکلیف و جهاد هنوز پابرجاست آنروزها علی اکبر بودید این روزها علی اکبر پرور آن روزها پاسدار تمامیت ارضی بودید این روزها جانباز تمامیت اقتصاد و فرهنگ ،این را بدانید که همیشه همچون سائلانی دست به سوی همت شما درازکرده تا ما را نیز با خود به کربلای وجودتان ببرید.
چیزی با ارزش تر از پرچم اربابمان در این اعیاد  نداریم تا به شما هدیه دهیم و به امید روزی هستیم که شما را سردار سپاه حضرت صاحب عصر و زمان عج الله ببینیم.
 

و در آخر اجازه دهید سخن را با دعای امام راحل که در تاریخ 16/11/64 در تجلیل از شهدا و جانبازان و رزمندگان دفاع مقدس فرمودند که هنوز در این زمان نیز ساری و جاریست به پایان ببریم:
بار الها؛ این کشور وابسته به رسول اکرم (ص) واهل بیت گرامی اوست و کشور حضرت بقیه الله  ارواحنا لمقدمه الفدا است. به حرمت آنان در بارگاه قدس تو ، عنایات خود را مستدام بدار و پیروزی نهایی را بزودی نصیب رزمندگان بفرما و شهدای عزیز و جانبازان مکرم را از رحمت خود نصیب وافر عنایت فرما و به رزمندگان آنان و خاندان اینان صبر و اجر مرحمت فرما و راهیان عزیز کربلا این سلحشوران فداکار در راه حق را به مقصود والای خود برسان. و دست ستمکاران را از کشورهای اسلامی کوتاه بفرما. و اخلاص و بندگی خود را به ما عنایت فرما. و صلوات بی پایان بر انبیا خصوصاً سید آنان و به اولیای معظم بویژه خاتم آنان – روحی فداه- نثار فرما.
 

"سر دبیر سایت شخصی دکتر محسن رضایی"