چه كسي پيام امام و رهبری را بازخواند؟

قلمرو تاريخ انقلاب اسلامي ايران كه در خود عبرتهاي بسياري براي آيندگان اندوخته، به مانند هر خيزش فرهنگي، اجتماعي و سياسي مقدس در تارك خود همواره شاهد ريزش، رويش، سست عنصري و يا ثبات قدم بوده است.

 

علل مختلفی را ميتوان باعث اين پديده كلان و پر اهميت ناميد اما مهم ترين عامل را بايد در ميزان عمق اهداف، آرمانها و معيارهاي اشخاص و لايه هاي مختلف سياسي جست! زيرا به اندازه اي كه اين قضايا در فاهمه ي افراد و جريان ها عميق باشد قوت اراده و استحكام بيشتري در مسير حاصل مي آيد به عبارت ديگر؛ لغزش و چرخش و بريدن از آرمانهاي سابق براي كساني متصور است كه جوهر شخصيت آنان به سطحي گري آغشته است.

در سال 1366 حاجيان پاكباز ايراني به خاطر مراسم برائت از مشركين به دست ر‍ژيم تكفيري آل سعود به شهادت رسيدند به همين علت امام راحل پيام شديداللحني صادر كردند و بسياري از خواص و نخبگان (كه اغلب آنان هم اكنون نيز در قيد حياتند) در هم صدايي مطالبي نشر دادند.

 

در پيام امام راحل آمده بود: «اگر از صدام بگذریم، اگر مسأله قدس را فراموش کنیم، اگر از جنایت های امریکا بگذریم از آل سعود نخواهیم گذشت»

 

پرسش اساسي اينجاست درحالي كه امروز امام خامنه‌اي هم با تكرار آن فاجعه خونين با همان ادبيات و در عالي ترين سطح پيام عتاب آميزي صادر كردند؛ كدام جريان و فرد در «امروز انقلاب» هنوز طنين سخن امام را در گنجينه قلب خود به يادگار دارد و كدامين طيف و شخصيت در گذار روزگار از موهبت فرمايشات پدر انقلاب گذر كردند و به دنبال سازش و پذيرش بوده و هستند؟!

كلام فوق محل بازخواست كساني است كه با عدول از اصول و بنيان هاي امام و انقلاب بجاي اصلاح خود و اطرافيان شان دائم بفكر اصلاح انقلاب و انقلابيانند افراد ضعيف النفسي كه از ترس ملامت ملامت گران بجاي ادامه جهاد در سنگر امامين به قرائت هاي دگرپسند روي آورده اند و بجاي دل خوشي به آنچه كه خود دارند (و امام و شهدا و ايثارگران در كانون انقلاب فراهم آورده اند) جام عزت ايران را در گراي بيگانگان مي بينند!

از سال 66 تا كنون قريب به دو دهه مي گذرد صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران "ويژه برنامه اي" در قالب نگاه يك تدارك مي بيند. اين برنامه مي بايست در شرايطي ويژه حول پيام تاريخي امام خامنه اي با دعوت از كسي كه "صلاحيت" بازخواني و اظهارنظر در خصوص گفتمان رهبر انقلاب را دارد محتواي عالمانه بسازد و به صورت شفاهي با مردم سخن بگويد.

 

وي از بيستم شهريور 1360 كه در ركاب امام خميني به فرماندهي نهاد نظامي، سياسي و فرهنگي سپاه پاسداران انقلاب اسلامي منصوب شد و سكان دفاع از اين مرز و بوم را به دست گرفت و به نام "آقا محسن" از طرف امام مفتخر گشت (اگر چه اكنون جواني چهره آن روزگار را ندارد اما) افتخار ميكند كه هر چه داشته در انقلاب خرج كرده است و با اين وجود هنوز آقا محسن و در ركاب فرمانده است.

 

امروز به سان ديروز گفتمان امام را باز ميخواند و با بيگانه مرزهاي مشخص دارد اشدا علي الكفار است؛ مضافا آنكه در اين راه از تخريب و ملامت رسانه هاي آنان نمي هراسد!

در خاتمه لازم است از ثبات و استقامت رجالي كه در فراز و نشيب در سنگر انقلاب ماندند به رسم قدرداني ياد آوريم و براي آنان كه به هر دليل (!) از رسالت و آرمان خود بازماندند و محرومان و مستضعفان را فراموش كردند دعا كنيم عاقبت بخير گردند..