روایت تفکرات راهبردی سرلشکر محسن رضایی از «پذیرش فرماندهی سپاه» تا «پیروزی تاکتیکی و عملیاتی»

سرلشکر محسن رضایی: زمانی‌که بنده به سپاه آمدم اولین مشکلی که با آن مواجه شدم کمبود شدید نیرو و ضعف در بسیج رزمندگان و یگان‌ها بود که دو علت داشت: نخست اینکه گسترش ما گسترشی غیر طبیعی بود، زیرا در هر منطقه‌ای که دشمن نفوذ کرده بود نیروهایی قرار داده بودیم تا مانع ورود دشمن از آن نقطة خاص شویم، درحالی‌که اگر می‌توانستیم این نیروها را آزاد کنیم توانمان به‌طور قابل‌ملاحطه‌ای افزایش می‌یافت نکتة دوم این بود که سپاه با همة توان در جنگ حضور نداشت؛ سازمان مرکزی آن در تهران استقرار داشت و مانند ارگان‌های دیگر، بخشی از نیروهایش را به جبهه‌ها فرستاده بود. اگر با همه نیروهایش وارد عرصه می‌شد قدرتمان چندین برابر افزایش می‌یافت حتی به این موضوع می‌اندیشیدیم که با کسب موفقیت‌هایی، می‌توانیم از امکانات ارتش و هم از امکانات کشور استفاده بیشتری کنیم.