به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دکتر رضایی، روز سهشنبه 14 شهریور ماه سال 1383 در تماسی با بیمارستان ساسان خبری به این شرح منتشر میکند: «آزاده پیمان،پرستار بخش ICU بیمارستان ساسان با بیان اینکه وضعیت جسمانی حاج داود کریمی بسیار وخیم است،گفت:متاسفانه شواهد و قرائن نشان میدهد که امید زیادی به ادامه زندگی این جانباز شیمیایی نیست. فقط باید برای وی دعا کرد.»
چند ساعت پس از انتشار این خبر،سردار «حاج داود کریمی» فرمانده سپاه منطقه 10 (سپاه تهران) در روز 15 شهریور ماه سال 1383 به همرزمان شهیدش پیوست.
به همین مناسبت از زاویه نگاه سرلشکر محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام،دریابان علی شمخانی دبیر عالی شورای عالی امنیت ملی و سردار حسین علایی رئیس وقت ستاد مشترک سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و مدیرعامل فعلی هواپیمایی آسمان مروری بر نقش و تاثیرگذاری سردار شهید حاج داود کریمی در دوران دفاع مقدس داریم.
صحبت با حاج داود بر سر چگونه دفاع کردن بود، در آن زمان، رزمندگان بسیجی و سپاهی با نظامیگری آشنایی نداشتند،بنابراین اولین موردی که به ذهن حاج داود آمد، تشکیل تیمهای چریکی بود که با ایجاد این تیمهای چریکی، شبها به دشمن حمله کنیم و به این ترتیب پایگاه منتظران شهادت،کانون یک نیروی نظامی قدرتمند شد و زمانی که جنگ تمام شد بیش از سه میلیون جبهه رفته و 15 لشکر و دهها و صدها توپ و تانکی که از دشمن به غنیمت گرفته بود و سازمان داده شده بود، داشت.
دریابان علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی سالها پیش و در ششمین ساگرد شهادت این فرمانده درباره شخصیت حاج داود کریمی گفته است:« شاید حاج داود کریمی برای بسیاری به دلیل عدم تمرکز رسانهای شخصیت مکشوف و پروضوحی نبوده باشد.ما که در کنار ایشان و در خدمت رزمندگان اسلام بودیم شاید او را بهتر بشناسیم و داود کریمی یکی از شفافترین زرمندگانی بود که میشناختیم.در حقیقت یکی از عناصر وجودی شهید حاج داود کریمی شفافیت او بود. حاج داود کریمی هرگز دو شخصیتی نشد.داود کریمی در پایینترین حد درجه هم آن چیزی که بود و آن چیزی که مینمایاند را دو تا نکرد.
در آن زمان شفافیت در رزمندگان موج میزد و شخصیت هیچکس دوگانه نبود. حاج داود کریمی یکی از کسانی بود که به این نکته باور داشت و در فرهنگ شدن این باور هم تاثیر بسزایی داشت. در آن زمان میدان جنگ میدان رقابت برای ایثار بود نه برای قدرت. داود کریمی قدرت تحملپذیریاش ناشی از این فرهنگ حاکم به جبهه بود که خود یکی از فرهنگسازان جبهه بود.
همچنین سردار حسین علایی میگوید: «من از حاج داود کریمی چند چیز آموختم. یکی از این موارد حریت و آزادمنشی است چرا که او از کسانی بود که به تحلیل شرایط میپرداخت و در برابر مسئولین بدون لکنت زبان، آن موضوع را که به نظرش میرسید درست است بیان میکرد.عاملی که اکنون در سازمانها به آن نیاز داریم همین ویژگی حاج داود است.معمولا افراد در سازمانها برای بیان سخنانشان دو دسته میشوند. یکی از آنان کسانی هستند که آنچه که از درون به آن رسیدهاند را بیان نمیکنند و مطابق میل دیگران سخن میگویند.افرادی هم هستند که حرفهای خود را و آنچه که در درون دارند بیان میکنند. سردار شهید حاج داود کریمی مطابق میل برخی مسئولین حرف نمیزد. او مطابق شناخت خود از حق و حقیقت سخن میگفت».
شهید داود کریمی از اعضای اصلی تشکیل دهنده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و عضو هیأت مرکزی سپاه تهران بود که با شروع جنگ به منطقه جنوب رفت و مسئول عملیات جنوب شد و سپس به جبهه غرب رفت و بر پایه آموختههایش در لبنان مسئول آموزش نظامی سپاه شد.سپس مدتی کوتاهتر از یک سال فرمانده سپاه تهران بود و مدتی نیز در بنیاد شهید(دوران دفاعمقدس) فعالیت کرد.
وی درعملیات «والفجر8» که از سوی جهاد سازندگی به عنوان نیروی داوطلب به منطقه «فاو» رفته بود بر اثر حمله دشمن، شیمیایی شد.
حاج داود کریمی خردادماه ۱۳۸۲ بیماریاش که ناشی از شیمیایی شدن بود شدت گرفت و بستری شد اما پزشکان کاری از دستشان برنیامد تا آنکه او را از دی ماه ۱۳۸۲به آلمان فرستادند.
پزشکان آلمانی تشخیص داده بودند بیماری او ناشی از مسمومیت شیمیایی حاصل از گازهایی است که در جنگ به کار رفته بود. آنها نوع گازهای شیمیایی را هم مشخص کرده بودند. سرانجام، سردار کریمی در روز 15 شهریورماه ۱۳۸۳ بر اثر جراحات ریوی ناشی از استشمام گازهای شیمیایی به شهادت رسید.