این روزها که کاندیداها از من و غیر من می گویند، این روزها که کاندیدا مردم را به دو دسته خشک و غیر قابل انعطاف یا با من هستی یا برمن، این روزها که برای هر کاندیدا، رقیب، باید الهه نفرت و کینه ورزی باشد، جالی او خالی است که از دولت ائتلافی اش بگوید، از محترم بودن همه کسانی که دل در گرو امام، انقلاب و ایران دارد، بگوید. از جوانانی بود که مدت کوتاهی، قهرمانان ملی این کشور شده اند و اینک راه شان بسته است! از افرادی بگوید که حریص اند و مشتاق که چرخ اداره کشور را در دستان پر توان جوانانه خود بگیرند! این روزها چه اندازه جای او خالی است!
جای آقا محسن امام خالی است!
برخی انسان ها هستند که دنیابه بودن آنان نیازمند است! مثل اکسیژن برای افرادی که دچار تنگی نفس شده اند! تا وقتی هستند، کسی متوجه حضور و ضرورت بودن آنان نمی شود! وقتی که نیستند انگار چیزی کم است! چیزی که باید باشد و نیست!
این روزها در قیل و قال انتخابات در ایران، نفس سیاست ورزی در ایران به شماره افتاده است.این روزها فردی، که در این سالها برای این هوای خفه سیاست ، اکسیژن تازه حیات بود،دیگر نیست و جای او خالی است. جای او خالی است که در این شلوغی کاندیداهای ریاست جمهوری از اخلاق بگوید، از انقلاب بگوید، از امام و از مردم بگوید، با متانت و وقار، نقد کند و برنامه اش را ارائه کند. این روزها جای «آقا محسن امام» در سیاست ایران خالی است.
این روزها که تعادل سیاست بازی و اخلاق در ایران ما و در انتخابات به هم خورده و وزنه سیاست بازی بر اخلاق گرایی سنگینی می کند، این روزها که کاندیداهای رقیب در انکار دستاوردهای امام و انقلاب از هم سبقت گرفته اند، این روزها که به جای امید و عقلانیت، هیجان و نفرت در جامعه پخش می شود، جای «آقا محسن امام» خالی است تا در مناظره رو در رو و جمعی، با صبر و متانتش، رقیب را حتی اگر محمود احمدی نژاد باشد،به کرنش در برابر اخلاق و تقوا دعوت کند و با صدای رسا ، اما با همان حجب و حیای توام با وقار رزمندگی اش، بگوید که با عصبانیت و نفرت ، نمی شود کشور را اداره کرد! این روزها، چه اندازه جای او خالی است!
این روزها که افراد برنامه ای برای اداره کشور ندارند و با شعار به مصاف هم آمده اند، این روزها که کسی، چشم اندازی برای کلان ایران ندارد و آمار و ارقام امروز و دیروز کشور می گویند، این روزها که هیچکدام از کاندیداها حوصله برنامه نوشتن برای کشور را ندارند و آنقدر که برای پیدا کردن نقاط ضعف هم تلاش می کنند برای چگونگی اداره کشور فکر نمی کنند، جای آقا محسن امام خالی است، تا متین و شمرده شمرده از برنامه هایش برای اداره کشور در حوزه های مختلف بگوید، از برنامه اش برای درمان درد های حاد و مزمن جامعه بگوید و چشم انداز کلانش را برای توسعه ایران، در مقابل چشمان همه مردم، اعم از کارشناسان، دانشگاهیان و نخبگان بگوید؛ تا او و چارچوب فکری و عملیاتی اش را جز به جز بشناساند و در صورت نیاز او را به نقد بکشانند و او نیز با همان صبوری همیشگی، حرف ها را بشنود و استدلا های خود را نیز بگوید. این روزها چه اندازه جالی او خالی است.
این روزها که کاندیداها از من و غیر من می گویند، این روزها که کاندیدا مردم را به دو دسته خشک و غیر قابل انعطاف یا با من هستی یا برمن، این روزها که برای هر کاندیدا، رقیب، باید الهه نفرت و کینه ورزی باشد، جالی او خالی است که از دولت ائتلافی اش بگوید، از محترم بودن همه کسانی که دل در گرو امام، انقلاب و ایران دارد، بگوید. از جوانانی بود که مدت کوتاهی، قهرمانان ملی این کشور شده اند و اینک راه شان بسته است! از افرادی بگوید که حریص اند و مشتاق که چرخ اداره کشور را در دستان پر توان جوانانه خود بگیرند! این روزها چه اندازه جای او خالی است!
این روزها که نسل اولی های انقلاب به تدریج کم شده اند و برخی هم که مانده اند، مکتبی بودن و خمینی وار زندگی کردن را فراموش کرده اند، این روزها که فرزند روح الله بودن برای برخی دیگر متاع مطلوبی نیست و قدرت هر طور که باشد باید به دست آید، مشی آقا محسن امام، همچنان در خط روح الله و بر مرام پیر جماران است. این روزها چه اندازه جای او خالی است!
"لینک صفحه دکتر رضایی در اینستاگرام" 
"کانال تلگرام دکتر رضایی را دنبال کنید" 
ارسال نظر
آنهایی که امروز پای سفره آماده نشسته اند خود میدانند که چقدر زحمات و فکر دوراندیش یاران روح الله مانند آقا محسن که از سالهای 47 مبارزه را شروع کرده بود در تثبیت و به هدف رسیدن انقلاب ارزش دارد
آنهایی که امروز پای سفره آماده نشسته اند خود میدانند که چقدر زحمات و فکر دوراندیش یاران روح الله مانند آقا محسن که از سالهای 47 مبارزه را شروع کرده بود در تثبیت و به هدف رسیدن انقلاب ارزش دارد