نویسنده: شهاب حیدرنژاد
سردار محمدحسین حسین زاده از همرزمان حاج قاسم سلیمانی که در دوران دفاع مقدس مسئولیت مهندسی رزمی لشکر 41 ثارالله را تحت امر سردار دلها برعهده داشته، در سلسله برنامه های دهه بصیرت که توسط توسط سازمان بسیج رسانه استان قزوین در 11 دی 1399 برگزار و گزارش آن در خبرگزاری تسنیم قزوین منتشر شده، خاطره جالبی را تعریف کرده که می تواند در شناخت مکتب مدیریتی دفاع مقدس مفید باشد.
سردار حسین زاده از همرزمان حاج قاسم گفته است: «پس از بمباران شیمیایی حلبچه در ارتفاعات "مله خور" مستقر بودیم. برای شناسایی مهندسی به منطقه رفته بودم که در دل برف و بوران دیدم که چند نفر از سمت عراق به سمت ما میآیند. نزدیکتر که شدند حاج قاسم، سردار محسن رضایی و چندین فرمانده لشگر را دیدم که برای شناسایی به عمق عراق نفوذ کرده و در مسیر برگشت بودند، هر کسی میخواهد جلودار باشد باید از همه جهت خطر کند و فدایی باشد».
یاد سخنان حاج قاسم در تابستان 1396 افتادم که در جمع دانشجویان پاسداری سپاه، وقتی که می خواست ویژگی های پاسداری را بیان کند، دو ویژگی را بیان کرده بود: یکی «تعصب، اعتقاد و اطمینان به ولی فقیه و مرزبندی و تعریف دوستیها و دشمنیهایشان بر مدار ولی فقیه» و دومی همین «گفتن بیا به جای برو». آن زمان خبرگزاری تسنیم از قول حاج قاسم نوشته بود: «حضرت علی (ع) در جنگها با زخمهای فراوان در جلوی سپاه میتاختند و به سربازان میگفتند جلو بیایید و همیشه مردم را با خود همراه می کردند. فرماندهان سپاه همیشه باید در جلوی سپاه باشند و بگویند بیا. دستور "برو" در سپاه معنا ندارد».
با خواندن خاطره سردار حسین زاده از برادر محسن و حاج قاسم، یاد سخن آقا مهدی باکری افتادم که بیایید (نه بروید)... و طنین ابدی سخن حاج قاسم که بیایید (نه بروید)... یاد ذوالفقار امام علی (ع) در بدر و احد و صفین و نهروان... به راستی که حاج قاسم، «ذوالفقار ولایت» بود. ذوالفقار ولایت در نیام نیست؛ نمی گوید بروید. در خط مقدم می ایستد و می گوید بیایید.
منابع:
سخنان سردار حسین زاده، تسنیم، مورخ 11 دی 1399
سخنان حاج قاسم سلیمانی، تسنیم، مورخ 27 تیر 1396