آقای دکتر محسن رضایی، شما تنها کسی بودید که در این انتخابات، حرف دل من را زدید. من سه جوان رعنا در خانه داشتم که دو تا از آنها در آتش جهنم مواد مخدر سوختند. همیشه با خود میگفتم چه کسی به داد من میرسد، چه کسی به من کمک میکند؟ چطور کشور ما که اینقدر قدرتمند است که با امریکا میجنگد، نمیتواند مرزهای خود را کنترل کند و جلوی ورود مواد مخدر را بگیرد؟!
وقتی که در فیلم مستند اول شما دیدم که درباره مواد مخدر و جوانهایی که در این میان پر پر میشوند اعتراض شد، بسیار خوشحال شدم. در فیلم شما به درستی گفته شد که دیروز جوانهای ما با گلوله دشمن و در دفاع از مرز و بومشان در جبههها کشته میشدند ولی امروز با اعتیاد به مواد مخدر کشته میشوند. آقای رضایی حرف دل من را زدید.
دیشب ساعت یازده و نیم قرار بود فیلم دوم شما پخش شود. من با اینکه تایپیست هستم و دو شیفت کار میکنم و غروب از سر کار برگشته بودم و خیلی خسته بودم، بیدار ماندم تا فیلم دوم شما را ببینم، ولی فیلم شما را پخش نکردند و به جایش همان فیلم اول را پخش کردند. نشستم و نگاه کردم و به یاد دو نوگل پر پر شده ام، گریستم. من حتماً به شما رأی میدهم، چون نشان دادید که به فکر ما خانواده قربانیان مواد مخدر هستید.
آقای رضایی، امروز صبح شنیدم که ردپای مافیای مواد مخدر در سانسور فیلم دوم شما پیدا شده است. آقای رضایی، محکم بایستید. ما پشت شما هستیم. یک بار برای همیشه، ریشه این درخت فاسد مافیای مواد مخدر را بکنید و از خاک این کشور بیرون کنید. شما همیشه میگویید بیرون کردن فقر و بیکاری و گرانی، کمتر از بیرون کردن دشمن از خرمشهر نیست. من میخواهم بگویم بیرون کردن مواد مخدر هم کمتر از بیرون کردن صدام و بعثیها نیست و تنها از شما برمیآید.
آقای رضایی، شما به جز اینکه اقتصاددان هستید، یک آدم شجاع و جسور هم هستید. من از شما انتظار دارم پای حرفی که قبلاً درباره مافیای مواد مخدر زدید، بایستید و دست مافیای مواد مخدر را قطع و شر این باند کثیف قدرت و ثروت را از سر کشور و خانوادههای ایرانی کم کنید، چرا که خانوادههای زیادی را پاشانده است.
برای یادآوری، متن سخنان قدیمی شما درباره مافیای مواد مخدر را که سالها پیش از یک روزنامه بریدم و در خانه نگهداری میکردم، تایپ میکنم و برایتان میفرستم که یادتان باشد ما حرفهای شما را به یاد داریم و منتظر عملی شدن این حرفها هستیم. من حتماً به شما رأی میدهم. فقط تو را به حضرت ابوالفضل عباس(ع) قول بده که دست مافیای مواد مخدر را قطع کنی تا دیگر هیچ مادری مثل من، داغ فرزندش را نبیند.
سخنان دکتر محسن رضایی درباره مافیای مواد مخدر در سال 1383:
«من بسیار متأسفم، چون این مسألهای نیست که قابل کنترل نباشد. این قاچاق از یک جای معینی وارد ایران میشود و ایران با این نیروی عظیمی که در اختیارش هست، چرا نمیتواند این کار را انجام دهد؟ حتما یک مفسدهای وجود دارد، حتما یک دستهایی وجود، حتما یک آلودگیهایی وجود دارد. چطور ایران نمیتواند این مسأله را حل کند؟ وقتی که منشأ ورود قاچاق مواد مخدر در ایران از یک نقاط معینی هست، این مسأله به نظر من قابل حل هست و من میدانم مشکل کجاست. مشکل اصلی در این ارتباطات آلودهای است که بین دولتیها و قاچاقچیها برقرار شده. ما باید این دستها را قطع کنیم و قاطعانه هم قطع کنیم انشاءالله و اصل قاچاق در اینجا حل و فصل خواهد شد و میمانیم برای مسأله اعتیاد. در اعتیاد مسأله استراتژی تقاضا به نظر من مهم است که ما باید کاری بکنیم که مردم و جوانها، آگاهی کامل از این پدیده پیدا بکنند و راه مقابله با آن را بدانند و راه برون رفت را هم از آن بدانند. چون حالا وقت کم هست، من اینها را فهرست وار گفتم. در مسأله دوم سوال شما عدالت بود. من دوباره تأکید میکنم ما حتما از اقتدارمان در این مملکت استفاده میکنیم اما برای بریدن دستهایی که دارند جوانهای ما را از بین میبرند و منافع ملی ما را زیر پا میگذارند»..