« دهه شصت دهه امام خمینی(ره) بود و از این پس دهه ها هر چه بیایند به جز او انتساب نخواهند داشت. این او بود که هر آنچه که در تقدیر تاریخ انسان این عصر بود ظاهر کرد . حیات انسان هایی چون او نفخه ای از نفخات روح الهی است که در تن انسان می دمد، در تن زمین مرده، و آن را حیات می بخشد.
امام خمینی انسانی چونان دیگران نبود ؛ از قبیله انبیا و اصحاب آنان بود و مصداقی از مصادیق معدود ( نبا عظیم ).... که هر هزار سال یکی می رسد ، و مراد از این (هزار) عدد هزار نیست ؛ مراد آن است که او خیل یاد آوران است و مورد خطاب «انما انت مذکر». و مخاطب این سخن آنانند که نه نامی از آنان در تاریخ های تمدن هست و نه در تاریخ های رسمی ، اما زمین هر چه دارد مدیون آنهاست . اینان چون دیگر ابنای بشر از خاک روییده اند ، اما چون دیگران در خاک نمانده اند و سر بر آسمان برآورده اند. و فقط هم اینانند که از حقیقت با خبرند و دیگران را نیز اینان خبر کرده اند».(1)
وقتی که جملات بالا را مطالعه می کنید خواهید دانست که چگونه یک آدم معمولی می تواند در مدت چند ماه اسطوره شود و این نه از برای نیش عنکبوتی است که مرد عنکبوتی را می سازد بلکه نفخه ای از روح الهی است که در وجود کسانی همچون "غلامحسین افشردی" تابید و او را "حسن باقری" کرد.
آدم ها همه معمولی هستند و آنچه که آنها را گاهی خاص و "ترین" می سازد اتفاقی است که از منشا وجود سرچشمه می گیرد. بعضی می گویند که حسن باقری هم پارتی داشت و به جهت معرفی شخصی همچون رهبر معظم انقلاب بود که به فرماندهی رسید؛ اما در رد این منظور باید دانست که او فقط یکبار به جهت علاقه و فعالیت هایش به محسن رضایی معرفی شده بود و آن وقتی بود که قرار شد در واحد اطلاعات سپاه مشغول شود و چه بسا که ده ها و صدها نفر اینگونه باشند و حسن باقری نشده باشند!
میدان دادن به جوانان معمولی همچون باقری ها در انقلاب اسلامی ایران نه از برای بی کسی و بی تدبیری بود، بلکه از برای باور آدم هایی است که خود را باور کرده اند و به دور از هیاهو و خود نمایی های جوانانه در راه رضای خدا گام برداشتند و افتخاراتی آفریدند که هنوز قادر به درک آنها نیستیم و این از معجزات انقلاب اسلامی امام خمینی (ره) بود.
روزهای بسیاری از آن دوران گذشته است اما هنوز عطر و بوی شان از یاد نرفته است. غبار غفلت و روزمرگی بر دیده هامان ظلمت افکنده است اما گاهی روزها که می رسد و یادهایی که می افشانیم ما را به حقیقتی اتصال می دهد که همه وجودمان را مشتعل ساخته است. البته که اگر درست دریافته باشیم آنانند که یادی از ما بیچارگان زمینی می کنند و همچنان در حیات «عند ربهم یرزقون» غوطه ورند.
باید باور کنیم که تخصص جز در سایه تعهد به دست نخواهد آمد و اگر روزی رسد که به جوانان این مرز و بوم باور و اعتماد ببخشیم ده ها و صدها و بلکه هزاران باقری را در پیش خواهیم داشت. باشد که از آدم های معمولی اسطوره هایی بسازیم که نور ماندگارشان جهانیان را روشن سازد و افلاکیان را اعتباری دیگر بخشد. ان شا الله
آنچه در ادامه می خوانید مختصری از زندگانی همین آدم معمولی است که به مناسبت سالروز شهادتش مهیا کرده ایم. روحش شاد و دعایش بدرقه راهتان باد.
روزی که غلامحسین افشردی با ساک کوچکش و دوربین عکاسی اش عازم جبهه شد شاید تصور می کرد که تا چند هفته دیگر همه چیز تمام می شود اما 25 ماه طول کشید. ماههایی که به اندازه یک عمر و شاید بیشتر از یک عمر قصه و ماجرا داشت. ماجراهایی که تقدیر تاریخی یک نسل از جوانهای این سرزمین را رقم زد. نسلی که در عصر خود قهرمان داشت. قهرمانی که فقط چند ماه فرصت می خواست تا مردانگی اش ظهور کند و برای ابد در زمانه ای که به آن تعلق داشت ماندگار شود.
در باور هیچ کس نمی گنجید یک دانشجوی 25 ساله رشته حقوق قضایی دانشگاه تهران، با تاسیس واحد اطلاعات و عملیات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، واحدی که بعدها نبض دفاع مقدس هشت ساله مردم ایران را به دست گرفت، مسیر جنگ را عوض کند.
راهبرد شهید باقری مبنی بر ورود نیروهای مردمی به صحنه جنگ و ادغام ارتش و این نیروها در اولین عملیات بزرگ ایران معجزه کرد.ارتش عراق که تا آن روز چهار عملیات ایران را دفع کرده بود و غیر قابل شکست نشان می داد، در این عملیات کیلومترها از خاک ایران عقب نشینی کرد.در عملیات بعدی که طریق القدس نام داشت، ایران با استفاده از این راهبرد،شکست سختی به ارتش عراق وارد کرد.در این عملیات فقط 15000 افسر و سرباز عراقی به اسارت ایران در آمدند.
وقتی در نهم اردیبهشت سال 1361 شمسی فرماندهان جنگ 40 هزار نیروی جنگی را برای بازستانی خرمشهر از عراق آماده رزم کردند، صاحب نظران نظامی دنیا هیچگاه فکر نمی کردند با مدیریت و فرماندهی ایرانی، این عملیات بزرگ با موفقیت به پایان برسد. راهبرد شهید باقری در این عملیات به اوج خود رسید و ایران با قدرت نمایی خیره کننده در طول یک نبرد 23 روزه، خرمشهر را از عراق بازپس گرفت، 16000 از نیروهای دشمن را کشت و 19000 نفر را اسیر کرد.حالا حسن باقری یا غلامحسین افشردی با ارائه ایده های راه گشا و طراحی عملیات ماهرانه و... به عنوان معاون فرمانده نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برگزیده شده بود.
او در نهم بهمن ماه زمستان سال 1361 وقتی در جبهه فکه مشغول شناسایی منطقه دشمن و آماده سازی عملیات بعدی بود، در سنگر دیده بان مورد اصابت گلوله خمپاره عراقی ها قرار گرفت و شهید شد. او درآن روز 27 سال داشت و جمله معروفی که از او به یادگار مانده است، این است:
« باید به خود جرات داد، ما می توانیم»
او معمولی بود و معمولی زندگی کرد و معمولی هم شهید شد اما برای همیشه در تاریخ انقلاب اسلامی باقی ماند و اسطوره شد.
1- آغازی بر یک پایان صفحه ی 17
"لینک صفحه دکتر رضایی در اینستاگرام" 
"کانال تلگرام دکتر رضایی را دنبال کنید" 
السلام علیکم یا خاصت اولیاء الله : امام خمینی روحی فداه
ان الجهاد باب من ابواب الجنت فتح الله لخاصت اولیائه
امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیهما السلام فرمودند همانا جهاد بابی از درهای بهشت است که خداوند متعال این باب رابرای دوستان مخصوص خودش گشوده است.