دستپاچگي مقامات ترکيه از آنجا بيشتر شد که محسن رضايي دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام اعلام کرد ايران مدارکي دارد که...
دستپاچگي مقامات ترکيه از آنجا بيشتر شد که محسن رضايي دبير مجمع تشخيص مصلحت نظام اعلام کرد ايران مدارکي دارد که نشان مي‌دهد ترکيه از داعش نفت مي‌خرد.
سازمان ملل اعلام کرده که خريدن نفت از گروه‌هاي تروريستي - تکفيري در سوريه و عراق که در دست داعش است، خلاف قوانين بين‌المللي است و کشوري که دست به اين کار زده باشد بايد تاوان آن را هم بپردازد. ترکيه اکنون نه تنها در مظان اتهام بلکه به عنوان يک مجرم بين‌المللي به خاطر حمايت از گروه‌هاي تروريستي در سوريه و عراق شناخته شده است.
حاکمان اين کشور اکنون براي اين که از اين جرم سنگين خود را مبرا کنند، به جاي اين که دست از اقدامات بحران‌ساز بردارند، به تخريب روابط خود با همسايگان پرداخته‌اند.
دشمني دولتمردان ترکيه با سوريه بيش از ۵ سال است که مردم و دولت اين کشور را درگير کرده و اکنون مدتي است، هدف قرار دادن جنگنده روسيه، روابط مسکو و آنکارا را تيره و تار کرده است. پوتين رئيس‌جمهوري روسيه اقدامات خود عليه ترکيه را آغاز کرده و دست به يکسري تحريم‌هاي سياسي و اقتصادي عليه اين کشور زده است. براساس اطلاعات اقتصادي منتشر شده، ترکيه بيش از ۹ ميليارد دلار به خاطر اقدامات روسيه متضرر مي‌شود که اين مبلغ هنگفت تنها براي مرحله نخست پاسخ روسيه به ترکيه است و در دراز مدت تبعات بيشتري دامن آنکارا را خواهد گرفت.
داوود اوغلو نخست‌وزير ترکيه در اظهاراتي تهديد‌آميز عليه جمهوري اسلامي ايران گفته است; «اگر ايران به رويکرد خصمانه خود در قبال ترکيه ادامه دهد، روابط آنکارا و تهران تا حد زيادي دچار آسيب خواهد شد.»
او حتي مدعي شده است که «اطمينان دارد همه ايراني‌ها از دولت خود مي‌خواهند که در کنار ترکيه باشد و اين اظهارات توهين‌آميز غيرقابل قبول است.»
اتفاقاً مردم ايران با درک سياسي بالاي خود به خوبي مي‌دانند که اقدامات ترکيه در منطقه، عليه جمهوري اسلامي ايران است. رژيم ترکيه در دام توطئه و فتنه صهيونيستي سعودي افتاده و همگام با آنها سياست‌هايي را دنبال مي‌کند که قصد و هدف آن تضعيف جايگاه ايران در منطقه، از بين بردن جبهه مقاومت اسلامي با حمايت از گروه‌هاي تروريستي، تشديد بحران‌هاي منطقه با دخالت مستقيم و بدون مجوز در سوريه و عراق است.
دولتمردان ترکيه چشم طمع به مناطق مرزي خود با سوريه و عراق دارند، سهمي که از تجزيه سوريه و عراق، وعده طرح خاورميانه جديد آمريکا است. اما آيا اين تحفه، ارزش تخريب روابط گسترده با جمهوري اسلامي ايران و حتي روسيه را دارد؟
وعده‌اي که هنوز نسيه است و قطعي شدن آن هم به اما و اگرهاي بسياري بستگي دارد.
ترکيه عقلانيت را در اين مي‌بيند که ايران از مردم و دولت سوريه حمايت نکند، دولت و مردم عراق را در مقابل تروريست‌هاي تکفيري که دولتمردان ترکيه از آنها حمايت مي‌کنند، تنها بگذارد، آنگاه ايران به قول داوود اوغلو از عقل سليم استفاده کرده است!
مقامات ترکيه سرشاخه نشسته‌اند و ته شاخه درخت را اره مي‌کنند، مسير سقوط دولت به اصطلاح اسلام‌گراي ترکيه هموار گشته و به سراشيبي تندي رسيده است، اما اين سقوط بدون تبعات نخواهد بود. ادامه روند سياست‌هاي آنکارا در بحران منطقه آتش آن را شعله‌ورتر خواهد ساخت و تر و خشک با هم خواهند سوخت، اما شدت سوختگي ترکيه بيشتر خواهد بود. مردم اين کشور به خاطر رفتارهاي غيرمنطقي و غيرعاقلانه دولتمردان خود بيشترين ضربه را خواهند خورد.
اينگونه نيست که با تخريب روابط ايران و ترکيه که به نظر مي‌رسد خواست مقامات آنکارا است، ايران متضرر شود، بلکه ترکيه بيشترين ضربه را خواهد ديد همانگونه که از بابت تنش ميان مسکو و آنکارا متضرر شده و مي‌شود.
اگر کار به جاي باريک بکشد، تنها کافي است، صادرات گاز ايران به اين کشور قطع شود، مناسبات اقتصادي لغو شود و سفرهاي توريستي هم قطع آنگاه، ترکيه يک کشور تنها و منزوي در منطقه خواهد شد که با وجود چالش‌هاي سياسي داخلي، اعتراضات مردمي، وخيم‌تر شدن اوضاع اقتصادي و اختلافات سنگين درون احزاب اين کشور اوضاع نابساماني را رقم خواه زد که سرانجام آن احتمالاً منجر به کودتاي نظامي از سوي ژنرال‌هاي ارتش اين کشور خواهد شد.
توقع دولتمردان ترکيه از ايران براي قرار گرفتن در کنار آنها در بحران‌هاي منطقه، توقعي غيرمنطقي است. ترکيه به جاي تنش صفر در منطقه، تنش ۱۰۰ را پياده مي‌کند.
دولت ترکيه اکنون با اکثر کشورهاي منطقه درگير است، هيچ کشوري در اطراف او ديده نمي‌شود که با اين دولت مشکل نداشته باشد. اکنون هم تلاش مي‌کند روابط خود را با ايران تخريب کند. ايران وزنه سنگيني در منطقه است و مانند ديگر کشورهاي همسايه ترکيه نيست که قطع روابط و تنش و چالش با آن، تأثير زيادي بر اوضاع ترکيه نداشته باشد.
دولتمردان اين کشور بايد ياد بگيرند با يک قدرت بلامنازع منطقه‌اي چگونه سخن بگويند.
سازمان ملل اعلام کرده که خريدن نفت از گروه‌هاي تروريستي - تکفيري در سوريه و عراق که در دست داعش است، خلاف قوانين بين‌المللي است و کشوري که دست به اين کار زده باشد بايد تاوان آن را هم بپردازد. ترکيه اکنون نه تنها در مظان اتهام بلکه به عنوان يک مجرم بين‌المللي به خاطر حمايت از گروه‌هاي تروريستي در سوريه و عراق شناخته شده است.
حاکمان اين کشور اکنون براي اين که از اين جرم سنگين خود را مبرا کنند، به جاي اين که دست از اقدامات بحران‌ساز بردارند، به تخريب روابط خود با همسايگان پرداخته‌اند.
دشمني دولتمردان ترکيه با سوريه بيش از ۵ سال است که مردم و دولت اين کشور را درگير کرده و اکنون مدتي است، هدف قرار دادن جنگنده روسيه، روابط مسکو و آنکارا را تيره و تار کرده است. پوتين رئيس‌جمهوري روسيه اقدامات خود عليه ترکيه را آغاز کرده و دست به يکسري تحريم‌هاي سياسي و اقتصادي عليه اين کشور زده است. براساس اطلاعات اقتصادي منتشر شده، ترکيه بيش از ۹ ميليارد دلار به خاطر اقدامات روسيه متضرر مي‌شود که اين مبلغ هنگفت تنها براي مرحله نخست پاسخ روسيه به ترکيه است و در دراز مدت تبعات بيشتري دامن آنکارا را خواهد گرفت.
داوود اوغلو نخست‌وزير ترکيه در اظهاراتي تهديد‌آميز عليه جمهوري اسلامي ايران گفته است; «اگر ايران به رويکرد خصمانه خود در قبال ترکيه ادامه دهد، روابط آنکارا و تهران تا حد زيادي دچار آسيب خواهد شد.»
او حتي مدعي شده است که «اطمينان دارد همه ايراني‌ها از دولت خود مي‌خواهند که در کنار ترکيه باشد و اين اظهارات توهين‌آميز غيرقابل قبول است.»
اتفاقاً مردم ايران با درک سياسي بالاي خود به خوبي مي‌دانند که اقدامات ترکيه در منطقه، عليه جمهوري اسلامي ايران است. رژيم ترکيه در دام توطئه و فتنه صهيونيستي سعودي افتاده و همگام با آنها سياست‌هايي را دنبال مي‌کند که قصد و هدف آن تضعيف جايگاه ايران در منطقه، از بين بردن جبهه مقاومت اسلامي با حمايت از گروه‌هاي تروريستي، تشديد بحران‌هاي منطقه با دخالت مستقيم و بدون مجوز در سوريه و عراق است.
دولتمردان ترکيه چشم طمع به مناطق مرزي خود با سوريه و عراق دارند، سهمي که از تجزيه سوريه و عراق، وعده طرح خاورميانه جديد آمريکا است. اما آيا اين تحفه، ارزش تخريب روابط گسترده با جمهوري اسلامي ايران و حتي روسيه را دارد؟
وعده‌اي که هنوز نسيه است و قطعي شدن آن هم به اما و اگرهاي بسياري بستگي دارد.
ترکيه عقلانيت را در اين مي‌بيند که ايران از مردم و دولت سوريه حمايت نکند، دولت و مردم عراق را در مقابل تروريست‌هاي تکفيري که دولتمردان ترکيه از آنها حمايت مي‌کنند، تنها بگذارد، آنگاه ايران به قول داوود اوغلو از عقل سليم استفاده کرده است!
مقامات ترکيه سرشاخه نشسته‌اند و ته شاخه درخت را اره مي‌کنند، مسير سقوط دولت به اصطلاح اسلام‌گراي ترکيه هموار گشته و به سراشيبي تندي رسيده است، اما اين سقوط بدون تبعات نخواهد بود. ادامه روند سياست‌هاي آنکارا در بحران منطقه آتش آن را شعله‌ورتر خواهد ساخت و تر و خشک با هم خواهند سوخت، اما شدت سوختگي ترکيه بيشتر خواهد بود. مردم اين کشور به خاطر رفتارهاي غيرمنطقي و غيرعاقلانه دولتمردان خود بيشترين ضربه را خواهند خورد.
اينگونه نيست که با تخريب روابط ايران و ترکيه که به نظر مي‌رسد خواست مقامات آنکارا است، ايران متضرر شود، بلکه ترکيه بيشترين ضربه را خواهد ديد همانگونه که از بابت تنش ميان مسکو و آنکارا متضرر شده و مي‌شود.
اگر کار به جاي باريک بکشد، تنها کافي است، صادرات گاز ايران به اين کشور قطع شود، مناسبات اقتصادي لغو شود و سفرهاي توريستي هم قطع آنگاه، ترکيه يک کشور تنها و منزوي در منطقه خواهد شد که با وجود چالش‌هاي سياسي داخلي، اعتراضات مردمي، وخيم‌تر شدن اوضاع اقتصادي و اختلافات سنگين درون احزاب اين کشور اوضاع نابساماني را رقم خواه زد که سرانجام آن احتمالاً منجر به کودتاي نظامي از سوي ژنرال‌هاي ارتش اين کشور خواهد شد.
توقع دولتمردان ترکيه از ايران براي قرار گرفتن در کنار آنها در بحران‌هاي منطقه، توقعي غيرمنطقي است. ترکيه به جاي تنش صفر در منطقه، تنش ۱۰۰ را پياده مي‌کند.
دولت ترکيه اکنون با اکثر کشورهاي منطقه درگير است، هيچ کشوري در اطراف او ديده نمي‌شود که با اين دولت مشکل نداشته باشد. اکنون هم تلاش مي‌کند روابط خود را با ايران تخريب کند. ايران وزنه سنگيني در منطقه است و مانند ديگر کشورهاي همسايه ترکيه نيست که قطع روابط و تنش و چالش با آن، تأثير زيادي بر اوضاع ترکيه نداشته باشد.
دولتمردان اين کشور بايد ياد بگيرند با يک قدرت بلامنازع منطقه‌اي چگونه سخن بگويند.
"لینک صفحه دکتر رضایی در اینستاگرام" 
"کانال تلگرام دکتر رضایی را دنبال کنید" 
ارسال نظر