هر ساله، در سالگرد شروع تجاوز عراق به ایران در سال ۱۳۵۹، مردم قهرمان کشورمان این ایام را با عنوان «هفته دفاع مقدس» نامگذاری و پاس می‌دارند. شاید بارها پرسیده باشید: مگر نه اینکه جنگ نماد خشونت است؟ چرا پس از این همه سال باز هم یادآوری و هفته‌ای ویژه برگزار می‌شود؟!
برای پاسخ، باید به چند نکته توجه کرد:
۱. پیش از هر چیز، ایران آغازگر جنگ و سرچشمه خشونت و خونریزی نبود که شرمسار باشد؛ بلکه در طول هشت سال، با رشادتی بی‌همتا از دین، میهن، فرهنگ، شرف و ناموس خود دفاع کرد و همین دفاع مقدس را به نشانه‌ای از افتخار جاودانه بدل نمود.
۲. در تاریخ پادشاهی ایران، به‌خصوص طی دویست و ده سال گذشته، شاهان، در پی شکست‌های سنگین، بخش‌های بزرگی از خاک کشور را از دست دادند؛ در حالی که رزمندگان هشت سال دفاع مقدس، با ابتدایی‌ترین امکانات، در نهایت مظلومیت و زیر فشار تحریم‌های سنگین شرق و غرب، در برابر همه مستکبرین ایستادند و حتی یک وجب از خاک وطن را تسلیم نکردند.
اکنون اگر می‌خواهید بهتر درک کنید که چرا «هفته دفاع مقدس» ارزش پاسداشت دارد، این رویدادهای تاریخی را مرور کنید:
۱. حدود ۲۱۰ سال پیش، در عصر فتحعلی‌شاه قاجار، به‌موجب قرارداد ننگین گلستان (سال ۱۱۹۲ شمسی / ۱۸۱۳ میلادی)، سرزمین‌هایی چون قفقاز، ارمنستان، گرجستان، داغستان، چچن، اینگوش و بخش‌های مهمی از سواحل دریای کاسپین (مجموعاً ۲۳۰ هزار کیلومتر مربع) از ایران جدا و به روسیه تزاری واگذار شد.
۲. یک‌بار دیگر، ۱۹۵ سال پیش، همان پادشاه با امضای قرارداد ننگین ترکمنچای (سال ۱۲۰۷ شمسی / ۱۸۲۸ میلادی) ایروان، نخجوان و بخش‌هایی از تالش و آذربایجان (درمجموع ۳۰ هزار کیلومتر مربع) را به روسیه تقدیم کرد.
۳. ۱۶۷ سال پیش، در حکومت ناصرالدین شاه قاجار، معاهده ننگین پاریس (سال ۱۲۳۵ شمسی / ۱۸۵۶ میلادی) با فشار انگلیس به جدایی هرات، افغانستان، بلوچستان و مکران (بیش از ۲۲۵ هزار کیلومتر مربع) انجامید.
۴. ۱۵۲ سال پیش، باز در زمان ناصرالدین شاه و طبق قرارداد حکمیت «گلد اسمیت» (سال ۱۲۵۰ شمسی / ۱۸۷۱ میلادی)، بخش‌هایی از پاکستان و سیستان (۳۵۰ هزار کیلومتر مربع) تحت فشار انگلیس از ایران جدا شد.
۵. ۱۴۲ سال پیش، پیمان آخال (سال ۱۲۶۰ شمسی / ۱۸۸۱ میلادی) در همان دوره، موجب جدایی سرزمین‌های کنونی ترکمنستان، ازبکستان، تاجیکستان، قرقیزستان و قزاقستان (۱/۲۲۶/۵۰۰ کیلومتر مربع) شد.
۶. ۱۰۴ سال پیش، در زمان احمدشاه قاجار و دولت وثوق‌الدوله، با توافق منطقه‌ای مستشاران انگلیس (سال ۱۲۹۸ شمسی / ۱۹۱۹ میلادی)، امارات، قطر، عمان و جزایر نفت‌خیز خلیج فارس (۴۰۵/۲۸۷ کیلومتر مربع) از ایران جدا شدند.
۷. ۸۶ سال پیش، در دوره رضاشاه پهلوی و پیمان ننگین سعدآباد (سال ۱۳۱۶ شمسی / ۱۹۳۷ میلادی) با عراق، ترکیه و افغانستان، ارتفاعات آرارات به ترکیه، بخش بزرگی از اروندرود به عراق و دشت ناامید به افغانستان واگذار گردید.
۸. ۶۹ سال پیش، در عصر محمدرضا شاه پهلوی (سال ۱۳۳۳ شمسی / ۱۹۵۴ میلادی)، بندر استراتژیک فیروزه در شرق دریای خزر به شوروی رسید.
۹. و در سال ۱۳۵۰ شمسی / ۱۹۷۱ میلادی، با فشار انگلیس، مجمع‌الجزایر بحرین (بیش از ۷۰۰ کیلومتر مربع دارای منابع فراوان نفت و گاز) از ایران جدا شد.
حاصل این رویدادها، جدا شدن بیش از سه‌میلیون و پانصد هزار کیلومتر مربع از خاک ایران، یعنی بیش از دوسوم مساحت ایران بزرگ دو قرن پیش، بود؛ رخدادی بی‌سابقه در تاریخ جهان که ریشه‌اش در ناتوانی و خیانت پادشاهان وطن‌فروش نهفته است.
بدین دلیل است که ملت سرافراز ایران، هفته دفاع مقدس را پاس می‌دارد و با افتخار می‌گوید: در هشت سال جنگ تحمیلی، با تقدیم نزدیک به ۲۰۰ هزار شهید، اجازه نداد حتی یک وجب از خاک این سرزمین به یغما رود و امروز با شعار «ما مقتدریم!» که ثمره ایثار جوانان جان‌برکف، رهبری حکیمانه امامین انقلاب و دانش نخبگان بسیجی است، به همه قدرت‌های جهان هشدار می‌دهد که هیچ چشم طمعی به مرز و بوم ایران روا نیست.
"لینک صفحه دکتر رضایی در اینستاگرام" 
"کانال تلگرام دکتر رضایی را دنبال کنید" 